Ten blog prowadzę dla przyjemności. Nie tylko własnej. Gdybym była zamkniętą w sobie pustelnicą to pisałabym pamiętnik z kluczykiem i chowała go pod łóżkiem. Nikogo więc chyba nie zdziwi, jeśli powiem, że piszę bloga dla Was. W związku z tym chcę, byście czuli się tu dobrze. Regulamin nie jest po to, by Wam utrudniać życie i uprzykrzać komentowanie tego bloga. On ma pomóc nam w tym, byśmy wszyscy – i ja i Wy czuli się tu dobrze.
- Komentować mogą użytkownicy zalogowani i Ci, którzy lubią ukrywać się pod dziwnymi pseudonimami. Ci anonimowi po to, by obrzucać błotem. Zaloguj się przez facebooka to będę traktować poważnie Twoje zdanie. Nie loguj się i pisz kulturalnie – zrozumiem, że jesteś tu przypadkiem / na chwilę i chcesz jednorazowo dorzucić swoje przemyślenia. Dziękuję. I zapraszam – zostań na dłużej i zaloguj się.
- Nie toleruję chamstwa i złośliwości . Jeśli chcesz mnie obrazić – zapraszam na spotkanie w realu. Jeśli brak Ci odwagi – to spadaj w podskokach tchórzu. Jeśli chcesz obrazić innego komentatora – nie trudź się. Skasuję Twój komentarz szybciej niż zdążysz się nacieszyć swoją anonimową odwagą .
- Możesz nie zgadzać się ze mną i opiniami innych komentatorów. Nawet więcej niż raz. Wyraź swoje zdanie kulturalnie, a przełknę jakoś fakt, że mnie ślepo nie wielbisz, choć powinieneś.
- Nikogo nie trzymam tu siłą. Nie hejtuj w komentarzach. Nie podoba się – zamknij stronę i zapomnij, że tu byłeś. Nie musisz mnie o tym informować. Z pewnością będę tęsknić.
- Jeśli dorzucasz komentarz tylko po to, by zakończyć go linkiem do własnej strony to serdecznie Ci dziękuję, nie skorzystam. Wszelki spam usuwam, a komentarze typu „fajny blog, zapraszam do mnie” obrażają moja wrodzoną, wysoką inteligencję. Jeśli jednak bardzo chcesz się podzielić linkiem do swojej strony i z jakiegoś powodu uważasz, że może mnie on zainteresować – wrzuć mi na maila. Obiecuję, że nie na pewno tam zajrzę.
Zachęcam do dzielenia się swoimi przemyśleniami – kulturalnie, bez złośliwości, spamowania i agresywnej krytyki.
